Onze eigen mini coin race

Kennen jullie onze twee grappige minicoins Solletjes Glowing Starfish en Solletjes Blue Starfish?

Afgelopen zomervakantie, op 29 juli 2008 om precies te zijn, hebben we ze "losgelaten" in de cache baldopine in Italie.

De missie van de coins is om terug te keren naar Ede. Maar niet zomaar! Nee, een beetje geinspireerd op de Junior Solletjes, die namelijk allebei altijd en overal haantje de voorste willen zijn, moeten ook deze coins racen. Wie keert het eerste terug thuis?



De cache baldopine ligt bovenop de prachtige Monte Baldo bij het Gardameer. Je kunt er heerlijk wandelen en even ontsnappen aan de drukte rondom het Gardameer. Rondom de cache wemelt het van de koeien en... marmotten. We hebben de coins ook onder het toeziend oog van een marmot in de cache verstopt.

Inmiddels zitten ze allebei in cache nummer 12. De reis begon meteen goed, want binnen een week werden ze beide door een duitse cacher meegenomen. Hij bracht ze naar twee verschillende caches in voormalig Oost-Duitsland.

Sindsdien lopen de paden uiteen. De Blue Starfish heeft geen grote stappen meer gemaakt en hobbelt dus nog steeds vrolijk in Oost Duitsland van cache naar cache. Het is meer een gezelligheidsdier, want hij heeft zich uitgebreid laten discoveren op een event.
De Glowing Starfish is toch wat reislustiger. Op 30 november maakte hij een grote stap richting het westen en dook weer op vlak bij Koblenz. En zowaar, een kleine maand later was hij in Nederland bij Venray in Noord Limburg. In vijf maanden van Italie naar Nederland... knap voor zo'n kleine coin. We rekenden een beetje op een snelle stap richting de Veluwe, maar daar sprong ie even overheen: Huppekee... naar Meppel.

Nou, we zijn benieuwd. Komt Glowing Starfish nu snel braaf naar huis? Of blijft ie eigenwijs reislustig en heeft dus zijn Blue brother nog een kans? Stay tuned...

TB en Coin Banners

In het geocaching magazine Spoiler staat hoe je banners kunt maken voor je TB's en coins. Lees hier hoe. Het principe is eigenlijk heel simpel. Elke TB en coin heeft een guid, het lange getal dat je ziet staan achter "guid=" als je de pagina van je Trackable edit. De volgende html code toont de banner voor je TB of coin, waarbij je jourGUID dus moet vervangen door de guid van je TB of coin:
<img src="http://img.geocaching.com/stats/tb.aspx?guid=yourGUID" />

Ik ga hier natuurlijk niet de Spoiler overtypen. Dat zou flauw zijn. Voor meer details (bijvoorbeeld moet je de TB image goed regelen) verwijs ik je naar het bovengenoemde artikel. Doen hoor want Spoiler is een leuk magazine!

We gaan die TB en Coin Banners natuurlijk meteen even proberen voor de TB's en coins van de solletjes:



Zoals je ziet geeft elke banner een mooie samenvatting van de status van je Trackable: afbeelding, naam, afgelegde reisafstand, huidige locatie (een teamnaam of een cachenaam), en een icoontje voor het huidig soort locatie (smiley voor een team of een kubus voor een cache). Als de laatste log voor de Trackable minder dan een week geleden was dan is het icoontje groen, anders is het grijs.

Cachen in Las Vegas

De sponsor van onze cache avonturen (Marc's werkgever) organiseert een conferentie in Las Vegas, en Marc mag daar heen. Da's natuurlijk helemaal niet vervelend. Het hotel en de conferentie liggen aan Las Vegas Boulevard, ook wel bekend als "The Strip": de plek waar de grote hotels en casino's zich bevinden.

Las Vegas is echt ver weg hoor: zo'n 8650 km. De reis van deur tot deur duurt zo'n 19 uur... In Las Vegas heb je dus ook vreemd uitziende coordinaten. Het hotel, The Venetian, ligt bijvoorbeeld op N 36 07.306 W 115 10.139.

Hotel Venetian heet niet voor niets zo. Ze hebben er van alles uit Venetie nagemaakt. Het San Marco plein (maar dan zonder duiven), de Rialto brug, grachten, en... gondels. Deze zomer zijn we nog in het echte Venetie geweest. En ik moet toegeven, dat ze in Las Vegas echt wel hun best hebben gedaan. Het ziet er leuk uit.






De gondels varen zowel buiten voor het hotel, als binnen in de gracht tussen de winkels door. De gondoliers zingen uit volle borst. En daar hebben ze ook energie voor, want de gondels worden door een motortje voortbewogen. De gondoliers hoeven alleen te sturen. En zingen dus.

Binnen is het altijd overdag: De winkel- en grachtenstraat heeft een gewelfd plafond dat beschilderd is met een blauwe lucht met lichte wolkjes. Zo heb je, als je binnen bent, geen idee hoe laat het eigenlijk is. En dat is overigens een kunstje dat ze in de casino's heel goed begrijpen. Zet de tijd stil, en de mensen blijven binnen.




Nu is zo'n zakenreis natuurlijk geen vakantietripje, maar er blijft altijd wel een beetje tijd over om rond te kijken. De belangrijkste zaken heb ik denk ik wel gezien: Casino's (heel veel, heel grote casino's), een Wedding Chapel, heel lange limo's, schaars gekleed nightlife volk, heel veel lampjes, en zelfs een Elvis! Gelukkig heb ik ook nog even tijd om te cachen. Er liggen 5 virtuals aan The Strip, niet al te ver van het hotel.

LV Money-makers: Deze cache brengt je naar een beeld opgericht ter ere van de goochelaars Siegfried en Roy die drie decennia furore hebben gemaakt in Las Vegas. Uiteindelijk is de show abrupt beeindigd doordat Roy, op 3 oktober 2003, zwaar gewond raakte door een aanval door een van hun tijgers! Hij heeft jaren moeten revalideren. Waarschijnlijk was dit overigens geen aanval door de tijger: Roy was gevallen en de tijger (die Roy al lang kende) wilde hem in veiligheid brengen zoals moeders hun pups nu eenmal dragen...








Toga Party: Deze cache brengt je bij een ingang van enorm grote hotel/casino Caesar's Palace. De architectuur van dit hotel is prachtig. Het eraan gekoppelde Colloseum is minder fraai uitgevoerd. Maar als je naar binnen gaat en je door het casino geworsteld hebt, dan kom je in het bijbehorende winkelcentrum met prachtig (nagemaakte) beelden van de Romeinse goden.






Eiffel Tower: Tja, dingen namaken, dat kunnen ze wel hoor in Las Vegas. Zo ook de Eiffeltoren, half zo hoog als de echte, maar daarmee nog steeds een flink gevaarte. Een poot van de toren staat buiten en de andere 3 staan binnen in het bijbehorende casino.







"The Presidential Suite": Midden in hotel/casino Flamingo ligt een prachtige tuin met zwembad, natuurlijk flamingo's, en... een Wedding Chapel. Deze cache brengt je (vlakbij die chapel) naar een monument ter ere van de oprichter van dit hotel. Een beetje paranoide persoon, maar dat was niet overbodig, gegeven de geweldadige, door gangsters beheerste, historie van Las Vegas.






LAKE-VEGAS: Met stip is dit de mooiste virtual die ik in Las Vegas heb gedaan. Ik ben er drie keer geweest. De eerste keer 's ochtends, maar dan is er niets te zien. De andere keren was ik er 's avonds en dan geniet je hier van telkens weer een andere show van meer dan 1200 fonteinen (waarvan sommige meer dan 100 meter hoog kunnen spuiten) en meer dan 4000 lampen. Een showballet is er niets bij. Een must als je eens in Las Vegas bent. Het meer met de fonteinen ligt tegenover de Eiffeltoren. Als je naar boven gaat op de Eiffeltoren heb je een andere bijzondere kijk op de fonteinen.


Oh ja, en de titel van deze blog "Cachen in Las Vegas", gaat echt alleen over geocachen hoor. Natuurlijk heb ik ook even de slotmachines in het hotel geprobeerd. Ik heb er $ 3 ingestopt en daar in no time $ 3.75 van gemaakt. Dikke pret voor mij. Die $ 3.75 heb ik meteen weer "geinvesteerd" in de slotmachine. En toen was het (weer) in no time helemaal verdwenen. Weer dikke pret, maar nu vooral voor mijn collega's. Ach we hadden bijna een half uur dikke pret voor $ 3. Da's ook niet mis!

1000 / 2

Tja, kilocachers zijn we natuurlijk nog lang niet. Maar inmiddels hebben we wel een halve kilo bereikt. Voorlopig zijn we dus pond-cachers.

We hikten al een tijdje tegen deze barriere aan. Vroeger in het jaar gaf GSAK een prognose van begin augustus voor de 500-mijlpaal: midden in onze vakantie in Italie dus. Nu hebben we daar niet zo heel veel gecached (het was er heet en er waren niet veel leuke caches in de buurt) dus de mijlpaal werd nog niet bereikt.

Nu, zo tegen het einde van de schoolvakantie van Jeroen en Bart, hebben we behoefte aan puntjes scoren. Als we 's ochtends vroeg vertrekken richting Oost Flevoland hebben we genoeg caches voorbereid om de mijlpaal te halen, maar we zijn helemaal niet zeker of het ook wel gaat lukken. We maken het ons niet heel makkelijk want we moeten toch echt wel de nodige kilometers te voet afleggen. Het rondje Swifterband zit namelijk ook in de route.

Als eerste loggen we, om 09:40 uur, de cache Zintuigen / Senses, een traditional op een heel grappige plek. Zo begint de dag goed. Daarna lopen we een hele poos te zoeken naar een heel listig verstopte mysterie: .: Masterchef's :. Flevoland's first Brainsnack. En dan gaan we aan de wandel met het Rondje Swifterband. We vinden het wel grappig verzonnen om een multi van multi's te maken. We maken dus een lekkere wandeling rondom Swifterband en pikken ook nog de nano in het dorp op. Eigenlijk verloopt de hele tocht vlotjes, behalve dan dat we #7 en daardoor de bonuscache niet kunnen vinden. Dat kost ons twee punten op weg naar de 500, maar we raken niet in paniek. Na een koffie en eetpauze bij de auto vervolgen we onze route richting het Ketelmeer.

Langs de westkust van het Ketelmeer, genieten we van het uitzicht, vissen we (letterlijk) een paar traditionals op, en scoren nog een mysterie bij de haven. En dan staat om 16:00 uur de teller op 499 founds. En omdat we toch ook een paar caches niet kunnen vinden vandaag, hebben we nog maar 1 kans over voor onze mijlpaal!
We reizen af richting het Westen om daar de letterbox .: Masterchef's :. Komkommertijd op te snorren. Deze heeft een melige vette-knipoogpuzzel, en ook de cache vinden is simpel. Maar toch zijn we dan natuurlijk heel blij! Rond 16:30 schrijven we voor de 500-ste keer in een logboek... en voor de allereerste keer stempelen (eigenlijk knippen) we een Letterbox.

London: De nul-meridiaan

Donderdag 8 mei 2008, 17:00 uur. We tellen af: 10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, 0... Wat is dat dan? ... De lancering van de Space Shuttle? ... Nee hoor... Het Chinese Nieuwjaar? ... Nee, ook niet... Het Tadzjikistaans Midzomernachtgebeuren?... Nee, weer mis...
Het zijn de Solletjes die, samen met de JapieD's, strak kijkend naar het schermpje van hun GPS, stapje voor stapje over een heuvel in Londen wandelen. Op de GPS zien we W000 00.010, W000 00.009, W000 00.008, ..., W000 00.001, W000 00.000, en dan E000 00.000. Oooohhh, wat mooi.

We zijn 3 dagen op pad in Londen samen met JapieD. Voor Jeroen en Bart is dit hun allereerste keer vliegen en ook hun allereerste keer Engeland. Een heel avontuur! Natuurlijk doen we de belangrijkste sites: Big Ben, Tower en Tower Bridge, Museum of Natural History met heel veel, heel grote Dino's, London Eye (Millenium Wheel), en Buckingham Palace. Ach en dan pakken we natuurlijk ook wat geocaches mee die in de buurt van die plaatsen liggen. Het is wel bijzonder cachen in zo'n stad: er zijn heel veel virtuals, veel micro's (en kleiner), en heeeel veel geodreuzels, zeker met mooi weer in de parken. Maar dat mag de pret niet drukken.

Een iets minder standaard attractie in Londen is het Royal Observatory in Greenwich. Maar voor GPS freaks is dit dus echt "the place to be", want hier spring je van oost naar west (en andersom). De officiele nul-meridiaan (Prime Meridian) wordt op het terrein van het observatorium aangegeven.

Er is hier natuurlijk ook een virtual cache: Royal Observatory Greenwich Cache. Daarvoor moet je een foto van jezelf maken bij het standbeeld op de nulmeridiaan. En je moet opmeten waar dat beeld staat. En nu komt het... dat beeld staat op N 51 28.680 W000 00.090 Dus die nul-meridiaan gaat helemaal niet door de nul! Zoek zelf maar eens uit hoe dat komt.

Natuurlijk willen we de GPS wel op nul hebben, maar dat moeten we dus ruim 100 meter verderop zoeken. Het aftellen begint dus niet vanaf 10, maar vanaf 90. Dolle pret.

We leren hier ook dat er een verschil lijkt te zijn tussen -0 en +0, want we krijgen de GPS zowel op W000 00.000 als op E000 00.000. En omdat we samen met JapieD zijn, en dus twee GPS'en hebben, gaan we de uitdaging aan om beide op een foto te krijgen. Dat valt niet mee, want natuurlijk verspringen de metingen net als je de foto neemt. Uiteindelijk zijn we supertrots als het is gelukt

Nummer 400

Vandaag gaan we op verjaardagsvisite bij JapieD in Helmond. Maar dan gaan we natuurlijk wel eerst even cachen in de omgeving. We houden van puzzelen, dus de EKP serie (Eindhovens Kanaal Puzzels) van Goedweerloper is een leuke kandidaat. Afgelopen tijd hebben we enthousiast gepuzzeld op de EKP's. Het zijn stuk voor stuk leuke puzzels. We pikken er vandaag 6 op. De laatste daarvan is een mijlpaal: nummer 400! De cache wordt tevoorschijn gegrabbeld door Jeroen. Dit jubileum vieren we natuurlijk weer met een mooie teamfoto.

Eurocoin racet met zevenmijlslaarzen door Europa

Al enige tijd geleden, op 4 november 2007 om precies te zijn, hebben we een prachtige Eurocoin "vrijgelaten". Zijn doel is om alle landen van Europa te zien, het liefst die met de euro. Cachers die de coin voor het eerst in een nieuw land brengen, krijgen een eervolle vermelding op de coin pagina. Nou, dat helpt ! Tot nu toe, heeft nog iedereen hem in 1 keer naar een nieuw land gebracht:

4 nov 2007: The journey starts in the Netherlands in the "Schat van Schenkenshul" cache.
8 nov 2007: Czech Republic, thanks to GreekDutch Alliance
28 nov 2007: Greece, thanks to Benjo5
21 dec 2007: Poland, thanks to shchenka
31 dec 2007: Germany, thanks to schappi2610
15 feb 2008: England (UK), thanks to gmoosmann
3 mar 2008: Scotland (UK), thanks to goldpot

Dit betekent dat ie vanaf de eerste cache, in 6 stappen, zo'n 5874 km heeft gereisd, ofwel zo'n 980 km per stap. Dat mogen we toch met recht reuzestappen noemen.

Voor de laatste stand van zaken, kijk maar op de coin pagina of op de pagina met interactieve kaart van bezochte caches.

Nieuw in het Edesche geocaching theater... Wegwijzers

Onlangs verschenen:
Wegwijzers


Een multi-mysterie-auto-wandel cache in en rondom Ede:

Met in de hoofdrol: Anabola Nicotina Wodkasia Botoxia Paddo
Productie en regie: Solletjes
Met medewerking van: Opa André en team GreekDutch Alliance

We zijn heel trots op de lof-logjes die we al hebben mogen ontvangen. Een paar quotes:

• "En daarna de eindcache. Prachtig uitgevoerd."
• "Team Solletjes bedankt voor deze prachtige cache. Ik heb volop genoten."
• "Prachtig. Nieuwe concepten, steeds weer verrassende wendingen. Genieten tijdens de tocht."
• "Solletjes deze cache is echt een toppertje, bedankt daarvoor."
• "deze cache is bijzonder Origineel te noemen."
• "kortom iedereen die nog twijfelt; trek die 3 uurtjes er even voor uit en gáán voor deze cache!"

Wil je ook op pad? Ga dan wel eerst hier mee aan de slag. Veel plezier!

Google en solletjes...

Eens kijken of Google ons aardig vindt. Dus zoeken op "solletjes"...
Zegt Google: "Bedoelde u: spelletjes"

Hmmmm, dan maar eens zoeken op "geocaching solletjes"...
Zegt Google: "Bedoelde u: geocaching balletjes"

Nou moe.
Gelukkig staat ook de Pokémon cache tussen de hits :-)

Cachen in Atlanta USA

Marc mag voor het werk naar Atlanta in Amerika. Twee-en-eenhalve dag vergaderen, maandaag heen, donderdag terug. Pffffff. Maar, als je daar dan toch heen gaat, waarom dan niet een dagje eraan plakken en gaan geocachen? Goed plan! Dus zo gezegd, zo gedaan.
Onderweg in het vliegtuig kun je ook al leuk met je GPSr spelen. De lijst met toegestane of verboden elektronica zegt niets over een GPSr, en de stewardess klaagt ook niet, dus het zal wel goed zijn. Nou, de GPSr heeft meteen een heleboel nieuwe persoonlijke records:

• meest noordelijke bezochte punt: N 56 06.086 W 035 04.342 ("bovenin" de boog van de route)
  
• meest zuidelijk bezochte punt: N33 38.614 W 084 27.037 (Het vliegveld van Atlanta)
• meest westelijk bezochte punt: N33 38.614 W 084 27.037 (Ook weer het vliegveld van Atlanta)
• Grootste hoogte: 11592 m
• Hoogste snelheid: 1096 km/h

Op de terugweg zit ik middenin de rij en niet aan het raam, en daar heeft de GPSr helaas geen ontvangst. Dus daar heb ik ook geen metingen van.

Hiernaast zie je de karakteristieke vliegroute boog van de heenreis. Ik weet nu eindelijk uit eigen ervaring dat dit echt de kortste route is. Maak maar een waypoint aan voor het vliegveld van Atlanta en laat je GPSr daarheen navigeren: De pijl wijst de hele tijd recht omhoog!





Eenmaal aangekomen in het hotel (rond 17:00 lokale tijd) heb ik een duffe kop van de reis. Dus even buiten wandelen om wat bij te komen. Natuurlijk m'n GPSr mee, volgeladen met caches. Nou, rechtsaf een cache op 158 meter en linksaf een op 184 meter, en dan nog een recht vooruit op 400 meter. Ha, smullen.
Eerst maar rechtsaf, want dat is een regular. Die vind ik snel op een rustieke plaats, en daar sta ik dan met m'n allereerste cache in handen in de VS. Goed gevoel! Hier drop ik meteen twee Dutch geocoins (eentje van onszelf: de nieuwe 2007 Michiel de Ruyter coin). En hup, op naar nummer twee: een micro, verstopt in een muur met heel veel steentjes, middenin het zicht langs een drukke weg. Ik zag hem niet meteen en had ook geen hint bij me. En daar sta je dan, net aangekomen in de VS, je verdacht te gedragen langs een drukke weg. Voelt niet echt goed. Dus na 5 minuten zoeken heb ik deze maar opgegeven. Dan maar naar die derde. De wandeling gaat dwars over de "gezellige" uitgestrekte parkeerplaatsen die in de VS zo normaal zijn bij commercial zones. Blijkt die derde cache in een restaurantje te zijn. Nou, daar had ik geen zin in. Dus maar weer terug naar het hotel, met een score van 1 uit 3. Hopelijk gaat dat later in de week beter. Maar ach, de eerste is binnen, en onze coin is op weg.

Dinsdag en woensdag kan ik ongeveer samenvatten als vergaderen, uit eten, en slapen. Dus geen cachen. Maar ons team wel, want Yvonne heeft dinsdagmiddag nog even een heel vriendelijke cache gevonden in Bennekom, zonder GPSr. Knap hoor! We cachen over de hele wereld.

Donderdagmiddag zijn we rond 15:00 klaar met vergaderen en kan ik eindelijk weer gaan cachen. In een straal van 10 km om het hotel liggen 95 caches, waarvan zo'n 75% traditionals zijn. Gegeven de beperkte tijd die ik heb besluit ik me ook maar op die tradi's te richten. Ik bezoek eerst 7 cachelocaties, maar besluit bij eentje om niet te gaan zoeken omdat ik de omgeving niet veilig vind. Blijven er 6 over waarvan ik er verdorie 3 niet kan vinden! Twee middenop een parkeerplaats en eentje in een berg met stenen. Nou moe. Die andere 3 vind ik wel vlot, maar dit valt me toch een beetje tegen. Dan ga ik maar eens winkelen, want de kids verwachten zaterdag natuurlijk een cadeautje. En ik koop een mooie rugzak met ruimte voor laptop, maar ook met warm/koud-houd vakken. Dat wordt voortaan onze cache-rugzak. Dan even eten, en na het eten blijkt er nog weer een cache op 200 meter van het restaurant te liggen. Kom ik verdorie weer midden op zo'n parkeerplaats uit. Maar nu is het donker en durf ik wat beter te zoeken. En huppakee, een ingeving, en een cache in handen. Aha, zo doen ze dat hier dus. Ik zal niet spoileren, maar ik ben deze truc nog verschillende keren tegengekomen. Helemaal blij ga ik terug naar het hotel en bezoek ook nog even die muurcache vlak bij het hotel. En nu vind ik hem meteen. Heb ik toch mooi 5 founds, lekker gegeten, een mooie rugzak, en cadeautjes. Geslaagd!

Vrijdag moet ik rond 14:30 op het vliegveld zijn en heb ik dus nog tijd om eerst te gaan cachen. Omdat het hotel toch zo'n 50 km van het vliegveld af is besluit ik om eerst een stuk richting het vliegveld te gaan naar een gebied waar veel caches liggen. Ik rijd dat gebied binnen vanuit het centrum van Atlanta. Daar besluit ik niet te gaan cachen: veel verkeer, alleen maar bebouwing, en her en der zwervers op straat. Met al mijn bagage achter in de auto is dat geen goed idee. Een eindje verder wordt het een rustige "buitenwijk" met veel ruimte en groen en niet zo'n druk verkeer. Da's beter. Hier cross ik een aantal uurtjes rond en vind 7 caches voordat het tijd is om naar het vliegveld te gaan.

Nou, dat was toch een geslaagd weekje: Goede vergaderingen gehad en 13 caches gevonden. Mooi!