Paddenstoelencache
Natuurlijk wisten we, vanwege de log bij de Quilt-cache, dat er een nieuwe van de go-go’s aan zat te komen. We hadden geen idee wanneer, maar we waren dus alert. Gisteravond verscheen ie dan, een heel leuke relaxte multi. Niet te lang, een belofte van leuke waypoints, en geen rekenwerk dat afleidt van het wandelen. Kortom heerlijk. Helaas was het al te laat om nog het bos in te duiken. Pa Solletjes printte de pagina, en vulde de paddenstoelen in. Dat ging vlot, want opa en oma waren vroeger IVN natuurgidsen, dus dit soort kennis was ons met de paplepel ingegoten. Het was al weer lang geleden dat we voor metaal waren gegaan, dus Pa Solletjes maakte in gedachten al plannetjes om vroeg op te staan. Die gedachten werden wreed verstoord: “We moeten de slingers nog even ophangen.” Oh ja, morgen is het jongste Solletje jarig. Da’s natuurlijk belangrijker. Dus de metaaldrang maar weer opgeborgen (maar niet diep genoeg dus ).
Vanochtend, na een vrolijk “Lang zal hij leven”, cadeautjes, en ontbijt, kwam daar dus toch die metaaldrang weer opborrelen. Kinderen naar school, Ma naar het werk, en Pa naar het bos. Net op pad, komt me daar een wandelaar tegemoet. Ik ken hem niet, maar zou het... “Er ligt nog metaal” zei WBKWADRAAT. Even gezellig kennis gemaakt. Ik wist nu dat brons het maximaal haalbare was, maar da’s ook mooi. Dus vrolijk op pad.Het werd een heerlijke ochtendwandeling, opgesierd door werkelijk duizenden paddenstoelen. De prachtige! waypoints werden vlot gevonden, op eentje na waar ik een poos heb lopen zoeken omdat de GPS even helemaal de weg kwijt was. Moet je maar gewoon logisch nadenken in plaats van dom achter die pijl aan te hobbelen.
Het is wel een dreuzel-rijk bos. Bij drie van de vijf waypoints kwam er een vriendelijke praatgrage dreuzel op me af. Dan krijg je wel leuke gesprekjes:
- Dreuzel: “Goedemorgen, wat bent u aan het doen?” Ik, vaag zwaaiend met m’n GPS: “Metingen aan het doen”. Dreuzel (helaas niet afgepoeierd): “Oh, wat voor metingen?”. (Zucht) “Vochtmetingen, i.v.m. de paddenstoelen”. “Ooh, ja ze zijn vroeg dit jaar he?”. “Inderdaad, en er zijn ook heel bijzondere bij deze keer.” “Nou succes, prettige dag nog”.
- Dreuzel: “Goedemorgen, bent u paddenstoelen aan het zoeken?”. “Ja!”
- Dreuzel, ziet mij met apparaat en papier: “Goedemorgen, bent u iets in kaart aan het brengen?”. Ik, inmiddels volleerd paddenstoelenjokkebrok, en hopend hiermee de dreuzel wel in één keer af te poeieren “Ja, de vochtbalans van het bos, i.v.m. de vele uitzonderlijke paddenstoelen dit jaar”. De dreuzel loopt door, maar draait even later om: “Meneer, hier staat ook een heel bijzondere...”. “OK, bedankt mevrouw, ik ga daar zometeen kijken”.(Geen enkele dreuzel heeft overigens een waypoint gezien hoor, dus dat zit wel snor .)
Nou, uiteindelijk, om 9:40 uur, een mooie, rijk-gevulde, dreuzel-vrije cache gevonden, waar het brons inderdaad nog op me lag te wachten.
