maandag 25 februari 2008

Google en solletjes...

Eens kijken of Google ons aardig vindt. Dus zoeken op "solletjes"...
Zegt Google: "Bedoelde u: spelletjes"

Hmmmm, dan maar eens zoeken op "geocaching solletjes"...
Zegt Google: "Bedoelde u: geocaching balletjes"

Nou moe.
Gelukkig staat ook de Pokémon cache tussen de hits :-)

zondag 17 februari 2008

Cachen in Atlanta USA

Marc mag voor het werk naar Atlanta in Amerika. Twee-en-eenhalve dag vergaderen, maandaag heen, donderdag terug. Pffffff. Maar, als je daar dan toch heen gaat, waarom dan niet een dagje eraan plakken en gaan geocachen? Goed plan! Dus zo gezegd, zo gedaan.
Onderweg in het vliegtuig kun je ook al leuk met je GPSr spelen. De lijst met toegestane of verboden elektronica zegt niets over een GPSr, en de stewardess klaagt ook niet, dus het zal wel goed zijn. Nou, de GPSr heeft meteen een heleboel nieuwe persoonlijke records:

  • meest noordelijke bezochte punt: N 56 06.086 W 035 04.342 ("bovenin" de boog van de route)
  • meest zuidelijk bezochte punt: N33 38.614 W 084 27.037 (Het vliegveld van Atlanta)
  • meest westelijk bezochte punt: N33 38.614 W 084 27.037 (Ook weer het vliegveld van Atlanta)
  • Grootste hoogte: 11592 m
  • Hoogste snelheid: 1096 km/h
Op de terugweg zit ik middenin de rij en niet aan het raam, en daar heeft de GPSr helaas geen ontvangst. Dus daar heb ik ook geen metingen van.

Hiernaast zie je de karakteristieke vliegroute boog van de heenreis. Ik weet nu eindelijk uit eigen ervaring dat dit echt de kortste route is. Maak maar een waypoint aan voor het vliegveld van Atlanta en laat je GPSr daarheen navigeren: De pijl wijst de hele tijd recht omhoog!





Eenmaal aangekomen in het hotel (rond 17:00 lokale tijd) heb ik een duffe kop van de reis. Dus even buiten wandelen om wat bij te komen. Natuurlijk m'n GPSr mee, volgeladen met caches. Nou, rechtsaf een cache op 158 meter en linksaf een op 184 meter, en dan nog een recht vooruit op 400 meter. Ha, smullen.
Eerst maar rechtsaf, want dat is een regular. Die vind ik snel op een rustieke plaats, en daar sta ik dan met m'n allereerste cache in handen in de VS. Goed gevoel! Hier drop ik meteen twee Dutch geocoins (eentje van onszelf: de nieuwe 2007 Michiel de Ruyter coin). En hup, op naar nummer twee: een micro, verstopt in een muur met heel veel steentjes, middenin het zicht langs een drukke weg. Ik zag hem niet meteen en had ook geen hint bij me. En daar sta je dan, net aangekomen in de VS, je verdacht te gedragen langs een drukke weg. Voelt niet echt goed. Dus na 5 minuten zoeken heb ik deze maar opgegeven. Dan maar naar die derde. De wandeling gaat dwars over de "gezellige" uitgestrekte parkeerplaatsen die in de VS zo normaal zijn bij commercial zones. Blijkt die derde cache in een restaurantje te zijn. Nou, daar had ik geen zin in. Dus maar weer terug naar het hotel, met een score van 1 uit 3. Hopelijk gaat dat later in de week beter. Maar ach, de eerste is binnen, en onze coin is op weg.

Dinsdag en woensdag kan ik ongeveer samenvatten als vergaderen, uit eten, en slapen. Dus geen cachen. Maar ons team wel, want Yvonne heeft dinsdagmiddag nog even een heel vriendelijke cache gevonden in Bennekom, zonder GPSr. Knap hoor! We cachen over de hele wereld.

Donderdagmiddag zijn we rond 15:00 klaar met vergaderen en kan ik eindelijk weer gaan cachen. In een straal van 10 km om het hotel liggen 95 caches, waarvan zo'n 75% traditionals zijn. Gegeven de beperkte tijd die ik heb besluit ik me ook maar op die tradi's te richten. Ik bezoek eerst 7 cachelocaties, maar besluit bij eentje om niet te gaan zoeken omdat ik de omgeving niet veilig vind. Blijven er 6 over waarvan ik er verdorie 3 niet kan vinden! Twee middenop een parkeerplaats en eentje in een berg met stenen. Nou moe. Die andere 3 vind ik wel vlot, maar dit valt me toch een beetje tegen. Dan ga ik maar eens winkelen, want de kids verwachten zaterdag natuurlijk een cadeautje. En ik koop een mooie rugzak met ruimte voor laptop, maar ook met warm/koud-houd vakken. Dat wordt voortaan onze cache-rugzak. Dan even eten, en na het eten blijkt er nog weer een cache op 200 meter van het restaurant te liggen. Kom ik verdorie weer midden op zo'n parkeerplaats uit. Maar nu is het donker en durf ik wat beter te zoeken. En huppakee, een ingeving, en een cache in handen. Aha, zo doen ze dat hier dus. Ik zal niet spoileren, maar ik ben deze truc nog verschillende keren tegengekomen. Helemaal blij ga ik terug naar het hotel en bezoek ook nog even die muurcache vlak bij het hotel. En nu vind ik hem meteen. Heb ik toch mooi 5 founds, lekker gegeten, een mooie rugzak, en cadeautjes. Geslaagd!

Vrijdag moet ik rond 14:30 op het vliegveld zijn en heb ik dus nog tijd om eerst te gaan cachen. Omdat het hotel toch zo'n 50 km van het vliegveld af is besluit ik om eerst een stuk richting het vliegveld te gaan naar een gebied waar veel caches liggen. Ik rijd dat gebied binnen vanuit het centrum van Atlanta. Daar besluit ik niet te gaan cachen: veel verkeer, alleen maar bebouwing, en her en der zwervers op straat. Met al mijn bagage achter in de auto is dat geen goed idee. Een eindje verder wordt het een rustige "buitenwijk" met veel ruimte en groen en niet zo'n druk verkeer. Da's beter. Hier cross ik een aantal uurtjes rond en vind 7 caches voordat het tijd is om naar het vliegveld te gaan.

Nou, dat was toch een geslaagd weekje: Goede vergaderingen gehad en 13 caches gevonden. Mooi!